SAN مخفف کلمات Storage Are Network یا شبکه ذخیره سازی می باشد که همان بهتر که اصلا ترجمه این کلمات را انجام ندهیم.این دستگاه ذخیره سازی اطلاعات در شبکه نیز تا حدودی شبیه به NAS می باشد و مجموعه ای از هارد دیسک ها است که در کنار همدیگر قرار گرفته اند.
زمانیکه شما صحبت از SAN می کنید تمامی پروتکل های مورد استفاده Block Level Access هستند.معمولا زمانیکه شما با پروتکل های iSCSI کار می کنید شما دستگاه خود را در سطح شبکه اترنت یا Ethernet فعال کرده اید ، و زمانیکه شما از پروتکلFiber Channel استفاده می کنید بستر شبکه شما شبکه فیبر نوری خواهد بود.
هر چند که امروزه ما بستری یا بهتر بگوییم پروتکلی به نام fiber Channel Over Ethernet داریم که به FCOE معروف است و بستر فیبر بر روی اترنت را به شما ارائه می دهد.
توجه کنید که شما همچنان می توانید از iSCSI بر روی شبکه های فیبر هم استفاده کنید. FCOE ساختار کاری شبیه به iSCSI دارد .
تفاوت اصلی NAS و SAN در پروتکل های دسترسی به اطلاعات یا Access Protocols است.توجه کنید که از NAS و SAN به عنوان راهکارهای ذخیره سازی اطلاعات نام برده می شود.
پروتکل هایی که برای NAS عنوان کردیم NFS و CIFS بودند که از آنها به عنوان File Level Protocols نام برده می شود و برای دسترسی اطلاعات در شبکه بصورت فایل استفاده می شوند.
مدیریت فایل ها و کنترل های دسترسی در NAS بر عهده سیستم عامل خود دستگاه NAS می باشد.بر خلاف NAS در دستگاه های ذخیره سازی اطلاعات SAN پروتکل های دسترسی بر اساس فایل نیستند و بر اساس بلوک های اطلاعاتی یا Block Level Access ایجاد می شوند.
نمونه ای از این پروتکل های دسترسی که در SAN استفاده می شود iSCSI و Fiber Channel می باشد که دسترسی به اطلاعات در شبکه در قالب Block Level را فراهم می کنند.دستگاه هایی که با استفاده از ساختار Block Level به SAN دسترسی پیدا می کنند خودشان فایل ها و File System های خودشان را مدیریت می کنند.
با وجود تمامی این تفاوت ها که بین SAN و NAS وجود دارد آنها کاملا هم از همدیگر متمایز نیستند و در برخی اوقات شما می توانید از ترکیب چندینپروتکل و یکپارچه کردن دیسک ها در یک سیستم ، هم از مزایای SAN یا Block Level Access استفاده کنید و هم از مزایای NAS یا File Level Access استفاده کنید.با اینکار در واقع بهینه ترین حالت ممکن استفاده از NAS و SAN را خواهید داشت.
