شرایط تجارت بینالملل که به اختصار اینکوترمز نامیده میشود مجموعهای از شرایط فروش است که در تجارت بین الملل اعمال میشود. اتاق بازرگانی بین المللی(ICC) قوانین اینکوترمز را هر ده سال یکبار بررسی و به روزرسانی میکند تا بتواند به نگرانیهای کاربران و تغییرات بازار پاسخگو باشد. اینکوترمز به تقسیم هزینههای مبادله و همچنین مسئولیتها بین صادر کننده و وارد کننده کمک میکند. آخرین نسخه از اینکوترمز مربوط به سال ۲۰۲۰ است که در این مقاله ما قصد داریم تا نگاه کوتاهی به اینکوترمز ۲۰۱۰ و ۲۰۲۰ داشته باشیم.
تفاوتهای اینکوترمز ۲۰۱۰ و ۲۰۲۰
در سال ۲۰۱۰ تعداد اینکوترمز را از ۱۳ به ۱۱ مورد کاهش دادند. در اینکوترمز ۲۰۲۰ همین تعداد حفظ شد اما در چند مورد تغییراتی را ایجاد کردند. این بازنگریها به درک بهتر قوانین و مسئولیتها با تمرکز اصلی بر انتقال ریسک از یک طرف به طرف دیگر کمک میکند. علاوه بر این، تجدیدنظرها شامل تغییراتی در سایر مسئولیتها مانند ترخیص صادرات و واردات، هزینههای خاص، بیمه و غیره خواهد شد. از جمله تغییراتی که در اینکوترمز ۲۰۲۰ اعمال شد عبارتند از:
DAT به DPU تغییر کرد
سازمان ICC، DAT (تحویل در ترمینال) را به DPU (تحویل در محل تخلیه شده) تغییر داد. کلمه ترمینال با مکان جایگزین شد چرا که واژه ترمینال باعث سردرگمی میشد. با توجه به تغییر کلمه terminal با place که به معنای هر مکانی است. این مکان میتواند ترمینال، انبار، بندر یا هر مکان دیگری باشد.
ICC این تغییر را ضروری دانست چرا که کالاها را نمیتوانید در اسکله، بندر یا فرودگاه تخلیه کنید، بنابراین، آنها باید در این مورد شفافسازی میکردند که میتوانید کالا را پس از ترخیص از گمرک و رسیدن به مقصد نهایی تخلیه کنید.
تغییر در پوشش بیمه در CIP
در اینکوترمز ۲۰۲۰ تغییراتی در هزینه بیمه و حمل و نقل (CIF) و حمل و نقل بیمه پرداخت شده(CIP) وجود دارد و تنها اینکوترمز هست که تعیین میکند چه کسی باید بیمه را پرداخت کند. براساس CIP اینکوترمز ۲۰۱۰، فروشنده تنها مسئول ارائه حداقل بیمه بود. اما در سال ۲۰۲۰، فروشنده مسئول ارائه حداکثر پوشش بیمه که حداقل آن معادل ۱۱۰ درصد ارزش کالا است را بر عهده دارد.
به دلیل اینکه CIP محموله میتواند از طریق یک یا چند حمل و نقل حرکت کند، به همین دلیل این تغییر در اینکوترمز ۲۰۲۰ ایجاد شد. مسیرهای حمل و نقل مختلف، محموله را در معرض خطر بیشتری قرار میدهد و در نتیجه نیاز به پوشش بیمهای بیشتر را افزایش میدهد.
لیست هزینهها
برای جلوگیری از سردرگمی، ICC تجار را ملزم میکند که تمام هزینهها در بخش Allocation of Costs فهرست شوند. اکنون که ترتیب اقلام نیز در اینکوترمز ۲۰۱۰ تغییر کرده است، هزینهها در بخش A9/B9 فهرست میشوند. بخش A9 تمام هزینهها را نشان میدهد تا اطمینان حاصل شود که هزینههای هر یک از طرفین به خوبی مشخص شده است.
در سال ۲۰۱۰، براساس CIP(حمل و بیمه پرداخت شده)، فروشنده تنها مسئول ارائه حداقل پوشش بیمه بود. در صورتی که در اینکوترمز ۲۰۲۰، فروشنده اکنون مسئول ارائه حداکثر پوشش بیمه است.
الزامات امنیتی
امنیت یک محموله همواره یک مسئله مهم در بین بازرگانان بوده است و اینکوترمز ۲۰۲۰ به این موضوع توجه بیشتری داشته است. به عنوان مثال، تحت CPT (تحویل با پرداخت کرایه حمل تا مقصد) فروشنده اکنون باید تمام الزامات مربوط به امنیت را برای ارسال محموله به مقصد انجام دهد.
اینکوترمز ۲۰۱۰ در مورد اقدامات ایمنی از سوی فروشنده چیزی قید نشده بود. اما در اینکوترمز ۲۰۲۰ تخصیصهای مربوط به امنیت در رابطه با حمل و نقل به A4 و A7 هر قانون اینکوترمز اضافه شده و هزینههای لازم در A9 تا B9 لحاظ شده است.
حمل و نقل شخصی
در اینکوترمز ۲۰۱۰، فرض بر این بود که طرفین از خدمات شخص ثالث برای حمل و نقل کالا استفاده میکنند. با این حال، در سال ۲۰۲۰، خریدار و فروشنده اکنون اجازه دارند وسایل حمل و نقل خود را برای ارسال محموله مستقر کنند که الزامات خاصی در اینکوترمز ۲۰۲۰ برای آن در نظر گرفته شده است.
گزینههای حمل و نقل
در نسخه اینکوترمز ۲۰۲۰ ذکر شده است که هم خریداران و هم فروشندگان میتوانند کالاها را با وسایل حمل و نقل خود بارگیری کنند. در نسخه قبلی، فرض شده بود که یک سرویس حمل و نقل شخص ثالث به طور انحصاری حمل و نقل را انجام میدهد. این به روزرسانی بیشتر بر شرکتهای FCA (تحویل به حمل کننده)، تحویل در محل (DAP)، تحویل در محل بدون بارگیری(DPU) و تحویل وظیفه پرداخت شده (DDP) تأثیر گذاشته است.
نتیجهگیری
ICC در اینکوترمز ۲۰۲۰ تلاش کرده است تا مفاهیم را به صورت مؤثر و شفافتری بیان کند. هر چند بسیاری از موارد که در اینکوترمز ۲۰۱۰ بود در اینکوترمز ۲۰۲۰ نیز به صورت دست نخورده باقی مانده است اما اینکوترمز ۲۰۲۰ به راحتی قابل درک است و مسائل به روشنی توضیح داده شده است و برای مسائل تجارت بینالملل مناسبتر است.