به گروهی از سرورها گفته می شود که به گونه ای پیکربندی شده اند که از به وجود آمدن هرگونه Failure در سرورها جلوگیری می کنند و در صورت بروز Failure در سرورها سرویس دهی از بین نرفته و کلاینت ها همچنان می توانند از سرویس ها استفاده کنند.
سرویس ها یا نرم افزارهای کاربردی که توسط Failover Cluster محافظت می شوند به نامها و اسامی مختلفی شناخته می شوند که از آن جمله می توان به Roles ، Clustered Roles ، Clustered Services ، Clustered Applications ، Highly Available Services و … اشاره کرد.
به هر کدام از سرورهایی که در Failover Cluster سرویس دهی می کنند همانند سرورهایی که در NLB Cluster سرویس دهی می کنند یک Node گفته می شود.
در یک Failover Cluster همانطور که از نامش هم پیداست در صورتیکه یکی از Node ها Fail شود بلافاصله یک Node دیگر جایگزین Node مورد نظر و Role تعریف شده می شود و در لفظ فنی سرور جدید بر روی سرور قدیمی Fail Over می کند.
اگر فقط یک Role در حالت Failed قرار بگیرد و کل Node از دسترسی خارج نشود و Fail نشود ، فقط همان Role از طریق سرویس Failover Clustering ابتدا Restart می شود و در صورتیکه کارساز نشد کل Node توسط Node دیگری در صورت نیاز Fail Over می شود.
در این حین کاربرانی که از سرویس ها استفاده می کنند تنها لحظه ای ممکن است احساس کنند مشکلی در ارتباط به وجود آمده است و نتیجه Fail Over شدن به سرعت برای کاربران قابل لمس خواهد بود.
تفاوت های مهمی در میان سرویس NLB Clustering و Failover Clustering وجود دارد. اول از همه در Failover Cluster فقط یک سرور در لحظه به درخواست های موجود در لحظه پاسخ می دهد ، این در حالی است که در NLB Clustering همه Host ها یا Node های موجود در Cluster می توانند در لحظه به درخواست های کلاینت ها سرویس دهی کنند.
در NLB Clustering هر کدام از سرورها اگر قرار باشد اطلاعاتی را ذخیره سازی کنند در حافظه داخلی سرور این عملیات ذخیره سازی انجام می شود .
در حالیکه در Failover Clustering چیزی به نام Local Storage وجود نخواهد داشت و سرورهای موجود در Failover Cluster داده هایی که می خواهند بنویسند یا بخوانند را از طریق یک فضای ذخیره سازی اشتراکی یا Shared Storage در شبکه مانند فضاهای Logical Unit Numbers یا LUN های موجود در iSCSI یا Fiber Channel در SAN Storage ها تامین می کنند.
این مشترک بودن فضای ذخیره سازی داده ها باعث می شود که فقط یک منبع برای ذخیره سازی داده های سرورهای موجود در Failover Cluster وجود داشته باشد و این از به وجود آمدن تناقض و ناهماهنگی در این داده ها جلوگیری می کند.
نتیجه گیری کلی در درک تفاوت بین NLB Cluster و Failover Cluster در این است که در بحث Failover Clustering اولویت با دسترسی پذیری یا Availability سرویس ها است و در محل هایی استفاده می شود که کلاینت ها قرار است داده ای را بروز رسانی کنند ، شما معمولا سرورهایی مانند فایل سرور ، Database سرور ، Mail Server و یا پرینت سرور و در نهایت Virtual Machine های خودتان را می توانید در Failover Cluster قرار دهید.
بر خلاف این حالت شما سرویس هایی را در NLB Cluster قرار می دهید که می دانید داده ای برای بروز رسانی وجود ندارد ، بیشترین استفاده از NLB Cluster ها در وب سرورها است.
