استانداردهای بی سیم ۸۰۲.۱۱
استانداردهای بی سیم ۸۰۲.۱۱
IEEE استاندارد ۸۰۲.۱۱ را برای تعریف نحوه استفاده از فرکانس رادیویی (RF) در باندهای فرکانسی صنعتی ، علمی و پزشکی (ISM) بدون مجوز برای لایه فیزیکی و زیر لایه MAC پیوندهای بی سیم ایجاد کرد. باندهای RF توسط اتحادیه بین المللی مخابرات-رادیو (ITU-R) اختصاص داده شده است. باندهای تعیین شده برای جوامع ISM 900 مگاهرتز ، ۲.۴ گیگاهرتز و ۵ گیگاهرتز هستند.
اولین نسخه استانداردهای بی سیم ۸۰۲.۱۱ تعریف کرد که حداکثر سرعت داده باید با استفاده از باند ۲.۴Ghz 1-2 مگابایت بر ثانیه باشد. از آنجا که تقاضا برای سرعت زیاد است ، استانداردهای جدیدی تدوین شد. امروزه ما ۸۰۲.۱۱a ، ۸۰۲.۱۱b ، ۸۰۲.۱۱g و در حال توسعه ۸۰۲.۱۱n داریم.
وقتی به یکی از این استانداردها مراجعه می کنید ، در واقع به یک سرعت خاص ، یک فرکانس رادیویی خاص اشاره می کنید. ۸۰۲.۱۱a و ۸۰۲.۱۱g هر دو قادر به سرعت ۵۴ مگابایت بر ثانیه هستند ، اما روی فرکانس های مختلف رادیویی کار می کنند. ۸۰۲.۱۱a از باند ۵.۷Ghz استفاده می کند ، در حالی که ۸۰۲.۱۱g از باند ۲.۴Ghz استفاده می کند. ۸۰۲.۱۱b کندترین استاندارد از نظر نرخ داده است. حداکثر سرعت داده با استفاده از باند ۲.۴ گیگاهرتز ۱۱ مگابایت بر ثانیه است. استاندارد ۸۰۲.۱۱n هنوز به پایان نرسیده است ، اما انتظار می رود حداکثر سرعت داده ۲۴۸ مگابایت بر ثانیه را با استفاده از دو جریان فراهم کند.
نرخ داده ها در WLAN ها تحت تأثیر روش مدولاسیون قرار می گیرد. دو تکنیک مدولاسیون وجود دارد که باید در هنگام آمادگی برای آزمون CCNA از آنها آگاه باشید: طیف گسترده توالی مستقیم توالی (DSSS) و چند ضلعی تقسیم بندی فرکانس متعامد (OFDM). ODFM سرعت داده های سریع تری را امکان پذیر می کند ، در حالی که پیاده سازی DSSS ساده تر و هزینه کمتری نسبت به ODFM دارد.
۸۰۲.۱۱a
از تکنیک مدولاسیون ODFM استفاده می کند. دستگاههایی که از ۸۰۲.۱۱a استفاده می کنند قادرند به سرعت ۵۴ مگابایت بر ثانیه برسند و از باند ۵ گیگاهرتز استفاده می کنند که باعث می شود کمتر دچار تداخل شوند ، نسبت به دستگاههایی که با ۲.۴ گیگاهرتز کار می کنند. با این حال ، استفاده از باند ۵Ghz دارای معایبی است. RF های بالاتر به راحتی توسط موانعی مانند دیوارها جذب می شوند که منجر به عملکرد ضعیف می شود. همچنین هرچه فرکانس بیشتر باشد ، محدوده تحت پوشش کوچکتر است. برخی از کشورها محدودیت هایی برای فرکانس های بالا دارند و ممکن است اجازه استفاده از باند ۵ گیگاهرتز را نداشته باشید.
۸۰۲.۱۱b از باند ۲.۴Ghz استفاده می کند و سرعت ۱ ، ۲ ، ۵.۵ و ۱۱Mb/s را ارائه می دهد.
تکنیک مدولاسیون مورد استفاده DSSS است.
۸۰۲.۱۱g
به دلیل تکنیک مدولاسیون مورد استفاده ، ODFM ، قادر است با استفاده از همان باند ۲.۴Ghz به سرعتهای بالاتری برسد. استانداردهای بی سیم ۸۰۲.۱۱IEEE 802.11g با ۸۰۲.۱۱b سازگار است و از سرعت داده های ۶ ، ۹ ، ۱۲ ، ۱۸ ، ۲۴ ، ۴۸ و ۵۴ مگابیت بر ثانیه و همچنین ۸۰۲.۱۱b پشتیبانی می کند. هر دو ، ۸۰۲.۱۱b و ۸۰۲.۱۱g ، دارای مزایا و معایبی با استفاده از باند ۲.۴Ghz هستند.
مزیت اصلی هنگام استفاده از باند ۲.۴ گیگاهرتز :
که برد بهتر است. از طرف دیگر ، زیرا تعداد زیادی از دستگاه های مصرف کننده از این باند استفاده می کنند ، ممکن است با تداخل مواجه شوید. ۸۰۲.۱۱n هنوز در حال توسعه است و هدف اصلی آن بهبود نرخ و محدوده داده WLAN بدون نیاز به توان اضافی یا تخصیص باند RF است.
تجهیزات ۸۰۲.۱۱n از چندین رادیو و آنتن استفاده می کنند که هر کدام با فرکانس یکسان برای ایجاد چندین جریان پخش می شوند. فناوری چند ورودی/خروجی چندگانه (MIMO) یک جریان سرعت بالای داده را در چندین جریان با نرخ پایین تقسیم می کند. حداکثر سرعت داده برای دو جریان ۲۴۸ مگابایت بر ثانیه است. انتظار می رود استاندارد ۸۰۲.۱۱n تا نوامبر ۲۰۰۹ تصویب شود ، اما این تاریخ تغییر می کند.
استانداردهای WLAN تحت تأثیر سه سازمان قرار دارد: ITU-R ، IEEE و Wi-Fi Alliance. ITU-R سازمانی است که وظیفه تخصیص طیف RF و مدارهای ماهواره را بر عهده دارد. IEEE سازمانی است که استانداردهای ۸۰۲ برای LAN و MAN و بسیاری از استانداردهای دیگر را توسعه می دهد.
اتحاد Wi-Fi یک انجمن فروشندگان با هدف بهبود قابلیت همکاری بین محصولات ارائه شده از فروشندگان مختلف است. امیدواریم این درس به عنوان مقدمه ای بر شبکه های LAN بی سیم ، همانطور که برای امتحان Cisco Cisco مورد نیاز است ، مفید واقع شده باشد.