روترها (معمولاً) که یک پیوند داده مشترک دارند ، “همسایه” نامیده می شوند. یک روتر آن را برای همسایه ارسال می کند و انتظار دارد اطلاعات را به همسایگان خود منتقل کند. به همین دلیل ، به روز رسانی مسیریابی بردار فاصله ، هاپ به هاپ است.
هنگامی که یک روتر برای اولین بار فعال می شود باید خود را اعلام کرده و روترهای دیگر را پیدا کند. ساده ترین روش ارسال یک به روز رسانی به آدرس پخش (به عنوان مثال: 255.255.255.255) است. روش پخش توسط DVRP نسل قبلی مانند RIP نسخه 1 ، Novel’s IPX RIP و Cisco IGRP استفاده شد. نسخه های بعدی مانند RIP نسخه 2 و RIPng (RIP نسل بعدی برای IPv6) از آدرس های چند رسانه ای استفاده می کنند.
به روز رسانی به این معنی است که اطلاعات مسیریابی هر چند وقت یکبار به روز می شوند. به روز رسانی می تواند یکی از موارد زیر باشد:
دوره ای: به روز رسانی باید در پایان دوره زمانی خاصی ارسال شود
فعال شده: همچنین به عنوان “به روز رسانی فلش” شناخته می شود. به محض تشخیص تغییر اطلاعات مسیریابی ، یک به روز رسانی ارسال می شود. مزیت اصلی همگرایی سریعتر است
به روز رسانی (معمولاً) شامل جدول مسیریابی کامل است. بنابراین ، این تایمرها باید با دقت تنظیم شوند.
الگوریتم بردار فاصله فقط جهت و فاصله را ارائه می دهد. آنها جزئیات مسیری را که به مقصد خاصی طی شده است ارائه نمی دهند. شکل 1 را در نظر بگیرید.
در ساده ترین حالت ، R1 همیشه از طریق R3 مسیر R3 را طی می کند تا به R5 برسد زیرا یک امید فاصله دارد ، اگرچه مسیر از طریق R2 بسیار بهتر است. هیچ رویکردی پیشگیرانه برای یافتن بهترین مسیر به مقصد معین وجود ندارد. R1 کورکورانه به اطلاعات دریافتی از R2 و R3 اعتماد می کند و در این مورد R3 بهترین مسیر محسوب می شود. به همین دلیل ، DVRP ها به حلقه های مسیریابی کوتاه می شوند.
متریک برای تعیین بهترین مسیر به مقصد خاص در هنگام خروج چندین مسیر استفاده می شود. به عنوان مثال: RIP نسخه 1 و 2 از شمارش پرش استفاده می کند که در آن IGRP می تواند از پهنای باند ، تأخیر ، بار و قابلیت اطمینان استفاده کند.
حلقه های مسیریابی به دلیل اطلاعات مسیریابی قدیمی (بد) رخ می دهد. علت اصلی بروزرسانی دوره ای آهسته است. برای بقیه این بخش شکل 2 نقطه مرجع ما خواهد بود.
به عنوان مثال: در شکل 2 ، R3 فقط یک بروزرسانی به R1 و R4 ارسال کرد ، و ناگهان پیوند بین R3 و R5 کاهش می یابد. R3 باید منتظر بماند تا زمان سنج آپدیت دوره ای به پایان برسد تا R1 را مطلع کند. در این مدت R1 ، R2 و R4 همچنان از مسیر قدیمی به R5 استفاده خواهند کرد و مسیر سیاه چاله در حال حاضر ایجاد شده است. در یک شبکه بزرگتر ، این ناسازگاری اطلاعات مسیریابی می تواند منجر به یک حلقه مسیریابی شود.
در مثال قبلی ، اگر R3 خراب شود چه؟ برای جلوگیری از مسیریابی سیاهچاله باید مکانیزمی برای مقابله با این وضعیت وجود داشته باشد. هنگامی که یک مسیر از همسایه آموخته می شود ، یک زمان سنج بی اعتبار با آن مرتبط می شود. اگر زمان سنج اعتبار نامعتبر منقضی شود و هیچ به روزرسانی دوره ای دریافت نشده باشد ، مسیر غیرقابل دسترسی علامت گذاری می شود و در به روز رسانی بعدی به همسایگان منتقل می شود. در این حالت ، R1 و R4 R3 را بعنوان غیرقابل دسترسی علامت گذاری می کنند و به روز رسانی مرتبط با R2 را ارائه می دهند.
Split Horizon
قوانین Split Horizon حکم می کند که اطلاعات مسیریابی هرگز نباید از رابطی که از آن یاد گرفته شده ارسال شود. در شکل 2 ، R3 به روزرسانی حدود 192.168.35.0 را برای R1 و R4 ارائه می دهد. تا این مرحله ، R1 و R4 باید این اطلاعات را به R2 و دوباره به R3 تبلیغ کنند. این فرایند تبلیغات در مسیر بازگشت به مبدأ “مسیر معکوس” نامیده می شود.
عقل سلیم حکم می کند که R1 و R4 نباید به R3 تبلیغ کنند زیرا در حال حاضر 192.168.35.0 را می داند و البته منابع را هدر می دهد. افق تقسیم از این پدیده مسیر معکوس جلوگیری می کند تا از حلقه های مسیریابی فرار کند. به عنوان مثال: فرض کنیم افق تقسیم نشده است و شبکه 192.168.35.0 غیرقابل دسترسی است. حتی اگر زمان سنج اعتبار مسیر معتبر باشد ، R3 باید منتظر بروزرسانی دوره ای بعدی باشد. اما به طور غیر منتظره ، به روز رسانی R4 زود می رسد. در حال حاضر R3 دارای 192.168.35.0 قابل دسترسی از طریق R4 در دو هاپ است و یک حلقه مسیریابی رخ داده است.
هدف اصلی تقسیم افق ، جلوگیری از حلقه بین همسایگان است. اما تقسیم افق به تنهایی نمی تواند از حلقه در شبکه ای مانند شکل 2 جلوگیری کند.
اجازه دهید نگاهی دقیق تر به نحوه انتشار اطلاعات مسیریابی داشته باشیم. شبکه 192.168.35.0 خراب است. R3 یک بروزرسانی به R1 و R4 ارسال می کند که 192.168.35.0 غیرقابل دسترسی است. اما در همان زمان ، R2 192.168.35.0 را در سه فاصله دور تبلیغ می کند. R1 اکنون به R3 اطلاع می دهد که 192.168.35.0 را می توان از طریق R2 در 4 مرحله انتخاب کرد. R3 این مسیر را نصب می کند و به R4 تبلیغ می کند. R4 اکنون فکر می کند که معیار نسبت به 192.168.35.0 از R3 افزایش یافته است. با این وجود ، این تنها مسیر است و باید نصب شود. R4 به R2 ، R2 به R1 تا R3 تبلیغ می کند و ادامه می دهد. این حلقه در جهت معکوس نیز حرکت می کند. برای هر به روزرسانی ، تعداد هاپ همچنان در حال افزایش است. این پدیده نامیده می شود تا بی نهایت شمارش کند. برای افزایش این مشکل ، پروتکل های بردار فاصله ، “بی نهایت” را تعریف می کنند. اکثر پروتکل های بردار فاصله بینهایت را تعریف می کنند زیرا تعداد هاپ به 16 می رسد و چنین اطلاعات مسیریابی از بین می رود.
Split Horizon with Poison Reverse
از مقدار “بی نهایت” استفاده می کند و مسیر بازگشت به منبع را در رابط کاربری که از طریق آن “غیرقابل دسترسی” یاد گرفته است ، تبلیغ می کند. قیاس ساده است: “اطلاعات بد بهتر از نداشتن اطلاعات است”. از مشکل شمارش تا بی نهایت می توان اجتناب کرد زیرا هر یک از همسایگان مسیرهای تبلیغاتی را متکی به رابط کاربری غیرقابل دسترسی تکیه می کنند. نیازی نیست منتظر بمانید تا تعداد هاپ به بی نهایت برسد.
riggered Updates
هنگام تغییر متریک ، به روز رسانی جزئی (نه کامل) ارسال کنید. همگرایی مجدد سریعتر است و شانس مشکل شمارش تا بی نهایت را کاهش می دهد.
Hold Down Timer
به روزرسانی های فلش امکان همگرایی سریع را فراهم می کنند اما نگه داشتن زمان سنج ها عدم اطمینان را برای کاهش پذیرش اطلاعات بد مسیریابی ایجاد می کند. در صورتی که تبلیغات افزایش متریک (تعداد پرش) دریافت شود ، روتر قبل از پذیرفتن اطلاعات مسیریابی ، زمان سنج را تنظیم می کند. تا زمانی که تایمر نگه دارنده منقضی نشود ، روتر هیچ مسیری را برای مقصد مشخص نمی پذیرد. مبادله زمان همگرایی در مقابل اطلاعات مسیریابی بد است. در شکل 2 ، R3 باید قبل از پذیرش هرگونه به روزرسانی از R1 و R4 ، زمان سنج را تنظیم کند.
