عمده‌ترین پروتکل‌هایی که به‌وسیله ویندوز برای دسترسی به VPN استفاده می شوند
عبارتند از: L2TP ،Ipsec ،PPTP ،IP-IP
البته پروتکل امنیتی SSL نیز جزء پروتکل‌های مورد استفاده در VPN به شمار می‌آید، ولی به‌علت این‌که SSL بیشتر بر روی پروتکل‌های HTTP ،LDAP ،POP3 ،SMTP و … مورد استفاده قرار می‌گیرد، بحث در مورد آن را به فرصتی دیگر موکول می‌کنیم.
پروتکل Tunneling نقطه به نقطه، بخش توسعه یافته‌ای از پروتکل PPP است که فریم‌های پروتکل PPP را به‌صورت IP برای تبادل آن‌ها از طریق یک شبکه IP مانند اینترنت توسط یک سرایند، کپسوله می‌کند. این پروتکل می‌تواند در شبکه‌های خصوصی از نوع LAN-to-LAN نیز استفاده گردد.
پروتکل PPTP به‌وسیله انجمنی از شرکت‌های مایکروسافت، Ascend Communications ،۳com ،ESI و US Robotics ساخته شد.
PPTP یک ارتباط TCP را (که یک ارتباط Connection Oriented بوده و پس از ارسال پکت منتظر Acknowledgment آن می‌ماند) برای نگهداری تونل و فریم‌های PPP کپسوله شده توسط (GRE (Generic Routing Encapsulation که به معنی کپسوله کردن مسیریابی عمومی است،
برای Tunneling کردن اطلاعات استفاده می‌کند. ضمناً اطلاعات کپسوله‌شده PPP قابلیت رمزنگاری و فشرده شدن را نیز دارا هستند.
تونل‌های PPTP باید به‌وسیله مکانیسم گواهی همان پروتکل PPP که شامل (EAP ،CHAP ،MS-CHAP ،PAP)می‌شوند، گواهی شوند.
در ویندوز ۲۰۰۰ رمزنگاری پروتکل PPP فقط زمانی استفاده می‌گردد که پروتکل احراز هویت یکی از پروتکل‌های EAP ،TLS و یا MS-CHAP باشد.
باید توجه شود که رمزنگاری PPP، محرمانگی اطلاعات را فقط بین دو نقطه نهایی یک تونل تأمین می‌کند و در صورتی‌که به امنیت بیشتری نیاز باشد، باید از پروتکل Ipsec استفاده شود.
پروتکل L2TP ترکیبی است از پروتکل‌های PPTP و (L2F (Layer 2 Forwarding که توسط شرکت سیسکو توسعه یافته است.
این پروتکل ترکیبی است از بهترین خصوصیات موجود در L2F و PPTP.
L2TP نوعی پروتکل شبکه است که فریم‌های PPP را برای ارسال بر روی شبکه‌های IP مانند اینترنت و علاوه بر این برای شبکه‌های مبتنی بر X.25 ،Frame Relay و یا ATM کپسوله می‌کند.
هنگامی‌که اینترنت به‌عنوان زیرساخت تبادل اطلاعات استفاده می‌گردد، L2TP می‌تواند به‌عنوان پروتکل Tunneling از طریق اینترنت مورد استفاده قرار گیرد.
L2TP برای نگهداری تونل از یک سری پیغام‌های L2TP و نیز از پروتکل UDP (پروتکل تبادل اطلاعات به‌صورتConnection Less که پس از ارسال اطلاعات منتظر دریافت Acknowledgment نمی‌شود و اطلاعات را، به مقصد رسیده فرض می‌کند) استفاده می‌کند.
در L2TP نیز فریم‌های PPP کپسوله شده می‌توانند همزمان علاوه بر رمزنگاری شدن، فشرده نیز شوند.
البته مایکروسافت پروتکل امنیتی Ipsec (که به‌طور مفصل در شماره ۴۷ ماهنامه شبکه تحت عنوان “امنیت اطلاعات در حین انتقال به‌وسیله IPsec ” معرفی شده) را به‌جای رمزنگاری PPP توصیه می کند.
ساخت تونل L2TP نیز باید همانند PPTP توسط مکانیسم (PPP EAP ،CHAP ،MS-CHAP ،PAP) بررسی و تأیید شود.
هر دو پروتکل PPTP و L2TP از پروتکل PPP برای ارتباطات WAN استفاده می کنند تا نوعی اطلاعات ابتدایی برای دیتا را فراهم کنند و سپس یک سرایند اضافه برای انتقال اطلاعات از طریق یک شبکه انتقالی به پکت الحاق بنمایند.
۱- شبکه انتقال که PPTP احتیاج دارد، باید یک شبکه IP باشد. ولی L2TP فقط به یک تونل احتیاج دارد تا بتواند ارتباط Point-to-Point را برقرار کند.
حال این تونل می تواند بر روی یک شبکه IP باشد و یا بر روی شبکه‌های دیگر مانند X.25 و یا ATM ،Frame Relay.
۲- L2TP قابلیت فشرده‌سازی سرایند را داراست. هنگامی‌که فشرده‌سازی سرایند انجام می‌گیرد، L2TP با حجم ۴ بایت عمل می‌کند، در حالی‌که PPTP با حجم ۶ بایت عمل می‌نماید.
۳- L2TP متد احراز هویت را تأمین می‌کند، در حالی‌که PPTP این‌گونه عمل نمی‌کند، هرچند وقتی‌که PPTP یا L2TP از طریق پروتکل امنیتی IPsec اجرا می‌شوند، هر دو، متد احراز هویت را تأمین می‌نمایند.
۴- PPTP رمزنگاری مربوط به PPP را استفاده می‌کند، ولی L2TP از پروتکل Ipsec برای رمزنگاری استفاده می‌نماید.
Ipsec یک پروتکل Tunneling لایه سوم است که از متد ESP برای کپسوله کردن و رمزنگاری اطلاعات IP برای تبادل امن اطلاعات از طریق یک شبکه کاری IP عمومی یا خصوصی پشتیبانی می‌کند.
IPsec به‌وسیله متد ESP می‌تواند اطلاعات IP را به‌صورت کامل کپسوله کرده و نیز رمزنگاری کند.
به محض دریافت اطلاعات رمزگذاری شده، تونل سرور، سرایند اضافه‌شده به IP را پردازش کرده و سپس کنار می‌گذارد و بعد از آن رمزهای ESP و پکت را باز می‌کند. بعد از این مراحل است که پکت IP به‌صورت عادی پردازش می‌شود.
پردازش عادی ممکن است شامل مسیریابی و ارسال پکت به مقصد نهایی آن باشد.
